اول از همه

اول از همه برای خدای خوبم مینویسم.

همان خدائی که همیشه خدای من بوده است.

همان خدائی که تپش های قلبم زیبایی رخ اوست...

همان که سجده اش به وقت دلهره یاری ام می بخشد...

خدای من...

خدایی که همیشه عشق بودی و ماندی

من را نظاره میکنی؟

می بینی احوالم را و تغییرات را بر من ؟ آن گونه که تو مقدر کرده ای ...

شاید پاسخ به دعای قلبی و قنوتهایم بوده است..

رب هب لی حکما و الحقنی بالصالحین...

شاید این همه چم و خم دنیا و دیدن آدم های جور و اجورش....همه برای این باشد که چشمهایم باز شود به دنیایت و عرض واسعت..

یک روزی با ظلم به سوی تو می آیم....و یک روز با نام تو از تو فراری میشوم !

خدای من......من را دریاب ..عاشقانه ...که سخت دلتنگ تو شده ام...دل تنگ همان روزهایمان...میان من وتو....